LIPKA

- taniec śląski składający się z dwóch części.

Kilka par tworzy koło stając z lewymi rękami stykającymi się w środku koła. Idą krokiem chodzonego w takt muzyki. Przy powtórzeniu melodii mogą zmienić kierunek ruchu przekładając do środka koła prawe ręce. W drugiej części chłopiec bierze do tańca dziewczynkę, która stoi przed nim i tańczy z nią poleczkę na haczyk lub w ujęciu zwykłym.

SKOKANY

- taniec śląski.

Pani Rozalia Kania o Skokanym powiedziała tak: "Zwycajnie jak do tańca chycić synka, a na każdej nodze dwa razy skokać. To się łogromnie śmieli. Ale się cłowiek utrzensie a utrzensie. Ino też młodzi ten taniec tańcujom.

TROJOK

- dostojny taniec śląski składający się z dwóch części.

Tańczony w trójkach. Tradycyjnie trójkę tworzyli - chłopiec w środku, dziewczynki po bokach. W pierwszej części tańca trójki trzymają się za ręce idąc do przodu w rytm muzyki krokiem chodzonym albo wykonując krok jedną nogą drugą lekko unosząc. I tak na przemian. W drugiej, szybszej części środkowy tancerz wybiera, którą figurę chce zatańczyć. W filmiku prezentujemy 4 figury.

SROCZKA (SROKA)

- to taniec śląski, dwuczęściowy w rytmie walczyka.

W pierwszej części para ustawiona twarzami do siebie zakłada ręce za plecy i na ugiętych nogach wykonuje podskoki i drobne kroki z lekkim przechyleniem tułowia na boki w rytm

GOŁĄBEK

- to taniec śląski, dwuczęściowy z wykorzystaniem kroku zwanego szkrobokiem.

Śpiewany i tańczony na całym Śląsku, ale także poza Śląskiem. Wersje z pozostałych regionów Polski różnią się od śląskiej.

WALOSZEK

- na Śląsku waloszek jest tańcem wykonywanym samodzielnie lub jako część (z reguły druga) tańców dwuczęściowych. W zależności od tradycji regionu i temperamentu tańczących na 3/4 lub 3/8.

Od początku XIX wieku nastąpiło błyskawiczne upowszechnienie walca w Europie. Za sprawą popularności walców wiedeńskich. Muzycy ludowi grający ze słuchu odtwarzali je po swojemu lub tworzyli nowe utwory taneczne całkowicie odmienne niż modne walce z miejskich sal balowych. W całej Polsce mamy ogromny zasób melodii tanecznych i pieśni w rytmie walca, czyli na 3.

PUSZCZANY

- taniec znany w kilku regionach Polski. Wersja śląska składa się z dwóch części. Pierwsza część wykonywana bez chwytu. Druga przy chwycie zwykłym. Tańczony parami.

Pierwszy czterotakt tancerze rozsuwają się na zewnątrz krokiem dosuwanym, drugi czterotakt schodzą się tak samo krokiem bocznym dosuwanym. Wariant: przy pierwszym czterotakcie dziewczyna idzie po skosie i wracając podchodzi do partnera stojącego przed nią. Tradycyjnie gdy kapela zaczynała grać - pary zbierały się i obchodziły salę dookoła. Na znak kapeli rozpoczynano taniec.

RECHTOR

- inaczej zwany Szkolorz, Litery lub Siedmiokroczek.

Metrum umiarkowane lub żywe w zależności od miejscowej tradycji i temperamentu tańczących. Na całym Śląsku tańczony tak samo tylko w Brennej zanotowana inna odmiana. Tańczymy w parach. Para odchodzi od siebie krokiem dosuwanym siedem kroków, kolejne siedem kroków dosuwa się do siebie. I znowu krokiem dosuwanym od siebie trzy kroki i do siebie trzy kroki. Obrót. I powtórka trzy kroki od siebie, trzy do siebie i obrót.

MIETLORZ

- to taniec-zabawa znana nie tylko na Śląsku. W tej zabawie bierze udział nieparzysta ilość tancerzy.

Jeden z wariantów jest tańczony tak:
Po jednej stronie sali dziewczęta, po przeciwnej twarzami do dziewczyn chłopcy. W środku mietlorz z miotłą w dłoniach. W pierwszej części mietlorz naśladuje zamiatanie. Pozostali tancerze kołyszą się w rytm muzyki. Wszyscy śpiewają. Po zwrotce mietlorz rzuca miotłę i łapie jedną z dziewczyn do tańca, reszta chłopców też łapie dziewczyny do tańca. Komu nie uda się złapać partnerki ten tańczy z miotłą.